Week 8: weekje Abdij

Het blijft een kunst: tijd en rust vinden om even een blog te schrijven. Soms begint het ook echt gewoon op werken te lijken, maar zoals eerder al gezegd krijg ik commentaar wanneer ik ook maar een paar dagen verzuim dus bij deze: een nieuwe blog!

Deze week was eens een keer helemaal anders, want in verband met het politiek reces (zeg maar de vakantie voor bestuurders) waren er geen Zeeuwse werkzaamheden in Brussel en heb ik deze week gebruikt om mij compleet onder te dompelen in de wondere wereld van natuurbescherming in de Provincie Zeeland. Mijn stagebegeleidster vond het maar onzin om steeds heen en weer te reizen vanuit Brussel, dus zij bood mij gedurende deze week een slaapplaats aan. Dat is fijn: twee minuten lopen naar kantoor...

In deze week heb ik mij voornamelijk bezig gehouden met de ontheffingen voor de verboden uit de Wet natuurbescherming. Wisten jullie dat je in principe voor het verbouwen van je woning een ontheffing moet aanvragen, wanneer de kans aanmerkelijk is dat je beschermde soorten verstoort? En dat dat er nogal wat zijn, zoals huismussen, zwaluwen, vleermuizen etc. Nee? ik dus eerst ook niet! Het komt vaker voor dan je denkt, dus deze aanvragen stromen nogal eens binnen. Onze taak is het kijken of deze aanvragen en de hierop volgende beslissingen juridisch kloppen. Het is best even wennen om met een compleet nieuw rechtsgebied te werken. Het natuurbeschermingsrecht is namelijk helemaal nieuw voor mij, maar zoals Pipi Langkous altijd zegt: ¨Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan¨ en met een volledige inzet kom je een heel eind.

Wat ook helpt is dat we een enorm leuk team hebben. Men loopt de kantoordeur bij elkaar nog net niet plat en dagelijks gaan we samen lunchen in de kantine van de Abdij. Je voelt je als relatief nieuwe stagiair dan ook snel thuis. Overigens is dat ook wel lekker, want als nieuweling in zoiets specialistisch als het natuurbeschermingsrecht heb je je collega´s nogal eens nodig. Het is als jurist (en niet alleen stagiair) namelijk vrijwel onmogelijk om alle aspecten van natuurbescherming te weten. Onze afdeling bestaat dan ook uit vergunningverleners, juristen, ecologen en noem het maar op. Ingewikkelde materie, maar wel heel leuk en interessant.

Ondertussen sliep, at en dronk ik dus een hele week bij mijn stagebegeleidster en voor wat hoort wat. Een hele week mogen vertoeven bij je stagebegeleidster en dagelijks worden voorzien van warme maaltijd en de nodige bakjes koffie vraagt natuurlijk om een tegenprestatie. Gezien de voorliefde voor Spanje, die wij beide koesteren, kon het natuurlijk niet anders dan dat we lekker Spaanse tapas zijn gaan eten.

Vrijdag nog een halve dag gewerkt op de Abdij om dingen af te sluiten, om vervolgens te vertrekken richting het warme zuiden. (ja, het is hier momenteel gewoon 25 graden) Dat belooft een goed weekend te worden! Een beetje moed indrinken, want maandag wordt mijn aanstelling officieel met het afleggen van de ambtseed in de Statenzaal van Zeeland. Hierover horen jullie volgende week meer...

Week 7: Zeeuwse Ambtenarendag

Gelukkig geeft dat vele reizen met de trein je alle tijd om weer even in een nieuwe blog te duiken. Zoiets als ieder nadeel heeft z'n voordeel, zullen we dan maar zeggen...

Afgezien van de Zeeuwse ambtenarendag bij Nieuwspoort in Den Haag stonden er deze week weinig bijzonderheden op de planning en dat bevalt dan eigenlijk ook wel. Maandag zoals gewoonlijk gewerkt op de Abdij, waarbij meerdere overleggen tussen de verschillende teams stonden gepland. Momenteel zit ik dus ook weer in de trein en door al dat reizen zou het me niet verbazen als de conducteur mij straks bij mijn voornaam aanspreekt.

En dan: de Zeeuwse ambtenarendag! Donderdagochtend ben ik vanuit Brussel afgereisd naar het tijdelijke Tweede Kamergebouw voor een dag vol activiteiten, georganiseerd door de Haagse lobby van de Provincie Zeeland. Eenmaal aangekomen in Den Haag was het weer eens zoeken, want met het tijdelijke onderkomen van de Kamer ben ik niet bekend. Gelukkig zijn er altijd vriendelijke politici (in dit geval Sylvana Simons) die even de tijd nemen om je de goede kant op te wijzen. Eenmaal aangekomen in Nieuwspoort werden we verwelkomd door onze Commissaris Polman, waarna het tijd was voor de lunch. Deze bijeenkomst gaf gelijk de mogelijkheid om allerlei mensen te leren kennen of toch eens even fysiek te spreken in plaats van het eeuwige Teams.

Lopende de middag konden we ook deelnemen aan een tweetal workshops. Ik heb gekozen voor 'van wie is Zeeland?', een presentatie over de verschillende grondposities in Zeeland en de eventuele mogelijkheid tot kavelruil als oplossing voor ruimtelijke- en milieuproblemen zoals stikstof. Hierover ging gedeputeerde Van der Velde in gesprek met mensen van het Kadaster en een professor van het Instituut voor Agrarisch Recht. Een onderwerp als kavelruil wekt niet alleen mijn interesse als jurist, maar ook als inwoner van een gebied dat in de vorige eeuw het decor was van een grote ruilverkaveling, waarbij een groot deel van het Rijk der Duizend Eilanden van agrarisch landbouwgebied is veranderd in woningbouw. Super leuk en bovenal interessant om hun kijk op ruilverkaveling en andere oplossingen voor de huidige problemen aan te horen.

Op dit moment ben ik dus weer onderweg naar het provinciehuis in Middelburg. Deze week is even anders dan normaal, want vanwege het politiek reces (welke gelijk loopt aan de Zeeuwse herfstvakantie) werk ik deze hele week mee op de afdeling Natuurwetgeving. Hoe dit is verlopen horen jullie volgende week in een nieuwe blog...

Au revoir!

Week 6: Week of the Regions and Cities

Zoals ik heb beloofd nu weer redelijk op tijd een nieuwe blog en dat is maar goed ook, want het was een drukke maar bijzondere week. Het was deze week namelijk de Europese Week van de Regio´s en Steden en ter gelegenheid daarvan werden er een heleboel evenementen georganiseerd.

Dit begon op maandag met de borrel van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG). Hier heb ik weer een heleboel interessante mensen mogen ontmoeten. Zelf organiseerden wij op dinsdagavond het Zeeuws diner, waarbij onze gasten uit Brussel en de provincie Zeeland konden genieten van een hapje en een drankje en waarbij onze Commissaris van de Koning, Han Polman, ook een speech hield. De aankleding van de zaal werd verzorgd door Zeeuws kunstenaar Rem van den Bosch met zijn expositie ´Here comes the flood´, waarbij hij op beeldende wijze de ernst van de zeespiegelstijging laat zien. Voor wie meer over deze Zeeuwse avond wil weten: Laurens Boven van ´Brusselse Nieuwe´' schreef er een mooi artikel over.

Ook heb ik op donderdag het diner van CDA België bijgewoond. Hierbij hadden we als spreker Kris Peeters, oud-premier van Vlaanderen en voormalig federaal premier van België en momenteel vice-president van de Europese Investeringsbank. Onder het genot van een heerlijk driegangendiner spraken wij onder andere over zijn werk bij de Europese Investeringsbank en over de toekomst van de christendemocratie (kun je uren over praten) Het was fascinerend om naar te luisteren en ik ben blij dat wij als christendemocraten nog dergelijke mensen in ons midden hebben.

Verder heb ik deze week even een drankje gedaan met een partijgenoot van het CDJA, die voor werk momenteel in Brussel is, en ben ik lekker een rondje door de stad geweest. Tijdens deze rondjes blijf je mooie plekken ontdekken. Zo kwam ik erachter dat Manneken Pis blijkbaar een zusje heeft: Jeanneke Pis. Het zijn alles bij elkaar teveel foto´s om hier te delen dus ik verwijs jullie toch weer door naar het fotoalbum van deze week.

Gisteren stroomde het hele huis vol met vrienden van huisgenoten. Dat betekent een bont gezelschap waarbij je ineens 4 talen door elkaar hoort (zat helaas geen Nederlands tussen). We zijn ook met een deel van de groep de stad in geweest. Jullie kunnen je dus waarschijnlijk voorstellen in welke hoedanigheid ik deze blog heb geschreven. Je moet er wat voor over hebben...

Week 4 en 5

Sorry allemaal! Door allerlei drukte ben ik er even niet aan toegekomen om een nieuwe blog te schrijven. Gelukkig zijn er altijd mensen die je daaraan helpen herinneren. Ook wel leuk om te merken dat het dan toch wordt gemist...

Als het goed is krijgt mijn stage nu eindelijk steeds meer gestalte en snap ik langzamerhand meer hoe alles werkt. Het was helaas nog onduidelijk wat ik precies kon aanleveren voor mijn studie, maar na een kennismaking tussen mijn docent en stagebegeleiders hebben we dat concreter kunnen maken. Zo ga ik adviezen en analyses maken over Europese natuurwetgeving en handhaving hiervan.

Vorig weekend ben ik eens een rondje door de stad gegaan. Zo ben ik bij het Atomium geweest en de zogenaamde Hallepoort, waar ik lekker even ben gaan eten. Verder vrij rustig aan gedaan, want na alle drukte had ik het eerlijk gezegd wel een klein beetje gehad.

Dee week erna is het vooral heel druk geweest met de organisatie van het Zeeuws diner tijdens komende 'week van de regio's '. Op deze avond zullen we gasten ontvangen vanuit allerlei overheden.

Dit weekend ben ik voor de verandering weer een weekend in Nederland geweest, want ik moest de sleutels van mijn appartement in ontvangst nemen. Dit weekend heb ik gelijk gebruikt om meubels te verplaatsen die ik heb gekocht en kon ik nog even met vrienden afspreken en het kampioenschap van Max Verstappen vieren in de Heerlijkheid in de ochtend.

Nu zit ik weer in de trein richting Brussel. Morgen starten we weer met een nieuwe week en het belooft een mooie te worden. En ik ga proberen geen gewoonte te maken van dit uitstelgedrag dus aankomend weekend is er als het goed is weer een nieuwe blog.

Week 3: Het begint te wennen...

En dan zijn we alweer aan het einde van de derde week van mijn periode in Brussel. Buiten het feit dat het soms vrij druk is en ik daardoor van voren niet meer weet dat ik van achteren leef, heb ik toch het idee dat ik eraan begin te wennen en belangrijker nog: Dat ik begin te snappen waar ik überhaupt mee bezig ben...

Afgelopen zondag was het autoloze zondag in Brussel. Ik heb hiervan gebruik gemaakt om lekker een rondje te gaan fietsen, omdat het hier normaal gesproken zelfmoord is te noemen om met de fiets aan het verkeer deel te nemen. Heel grappig om te zien dat auto´s op deze dag plaatsmaakten voor fietsen, stepjes en zelf paarden! Blijkbaar betekent zo´n autovrije zondag ook dat iedereen gelijk een feestje begint te bouwen want ik stuitte onderweg op een bierfestival en diverse podia.

Maandag heb ik voor de verandering een dag thuisgewerkt. Er moesten nog een hele hoop dingen worden geregeld. Mijn werktelefoon was klaarblijkelijk niet toegerust met de noodzakelijke internetverbinding en mijn toegang tot dossiers liet weer eens op zich wachten *ZUCHT*
Uiteindelijk hebben we dit dan toch voor elkaar weten te krijgen, dus eindelijk een werkende telefoon...

Afgelopen dinsdag was de 3e dinsdag van september, wat in Nederland natuurlijk betekent: Prinsjesdag! We hebben dan ook gezamenlijk op kantoor de Troonrede en alles eromheen gekeken, waarbij gezegd moet worden dan na de uitvaart van Queen Elisabeth de pracht en praal van Nederland er maar dunnetjes bij af stak. Dit jaar was de Troonrede toch anders, want met de oorlog in Oekraïne en de daaruit voortvloeiende energiecrisis, torenhoge inflatie en diverse andere problemen in het land was de boodschap deze keer somberder dan anders. In de avond was er een debat over Prinsjesdag in het Holland House. Leuk om eens andere Nederlanders te spreken die in Brussel werken. Zo kom je nog eens mensen tegen!

De rest van de week heb ik mij voornamelijk bezig gehouden met de routineklussen. Dat betekent overleggen met de werkgroepen, nieuws verzamelen voor de nieuwsbrief en informatie opzoeken over de verschillende dossiers. Daarnaast was er ook een lunchdebat in het Holland House met als onderwerp ´Fit for 55´ met focus op transport. Tijdens deze bijeenkomst is met name gesproken over de verschillende energiemaatregelen die de EU van plan is in te voeren of al heeft ingevoerd en hoe deze uitwerken op de transportsector. Heel interessant om dat eens van deze kant te mogen bekijken en vooral ook handig om mee te nemen in mijn werk.

In huize DT was het overigens gezellig als altijd. We hadden wat gasten dit weekend en gisteravond heb ik met een aantal Duitse huisgenoten een avondje beerpong gespeeld en lekker muziek geluisterd.

En dan nu het belangrijkste nieuws: IK HEB EEN HUIS!! Na een aantal jaar ingeschreven te staan bij de woningbouwvereniging is het me nu dan toch eindelijk gelukt om een woning te bemachtigen in het mooie Langedijk. Het betreft een appartement in de Mayersloot en op 7 oktober krijg ik de sleutel. Leuke ontwikkelingen dus. De nieuwe week kan weer beginnen!!

Prinsjesdagdebat

Bierfestival (autoloze zondag)

Week 2

Opmerking vooraf: Helaas is de opmaak dit keer anders dan jullie van mij gewend zijn. Op onverklaarbare wijze verspringt de tekst steeds in finale versie. Na ontelbare pogingen dit te repareren heb ik het toch opgegeven...

En toen was er weer een week voorbij. Afgelopen zondag heb ik in het centrum van Brussel naar de GP van Italië gekeken. Dit konden we natuurlijk niet missen, want deze keer deed naast Max Verstappen ook Nederlander Nyck de Vries mee. Max maakte zijn naam weer waar en won de Grote Prijs en Nyck werd knap 9e

Vervolgens was het eerste deel van de werkweek grotendeels business as usual, wat betekent: vergaderen, nieuwsbrieven schrijven en op onderzoek naar ontwikkelingen binnen de Europese instituties die van belang zijn voor Nederland en waar wij actie op moesten ondernemen. Deze week was ook de ´State of the European Union´, de speech van de voorzitter van de Europese Unie voor het Europees Parlement. Dit jaar stond deze compleet in het teken van de oorlog in Oekraïne en de alle energie- en inflatieproblemen waarmee wij momenteel moeten dealen. Als HNP hebben wij hier gezamenlijk naar gekeken. Tussentijds heb ik gelukkig ook nog tijd gehad om met mijn Zeeuwse stagebegeleidster van Natuurwetgeving te overleggen, waarbij zij ervoor heeft gezorgd dat ik nu (waarschijnlijk) bij mijn digitale dossiers kan.

Donderdag en vrijdag stonden compleet in het teken van het werkbezoek van de ENVE-commissie van het Europees Comité van de Regio´s aan de provincie Zeeland en ik kan jullie zeggen: Dan kom je echt even in een organisatorische orkaan terecht! Dit comité bestaat uit politici vanuit heel Europa en zij hebben allemaal hun eigen ideeën en wensen. We begonnen met een diner en diverse presentaties, waarna we in de avond nog even een wandeling hebben gemaakt over het strand van Koudekerke.

Na overnacht te hebben in Hotel Westduin zijn we de volgende ochtend vertrokken naar Neeltje Jans. Het hele werkbezoek stond in het teken van zeespiegelstijging en alle uitdagingen die dit met zich meebrengt. We hebben dan ook een bezoek gebracht aan een filmvertoning over de Watersnoodramp van 1953 en we hebben zelfs de Oosterscheldekering van binnen gezien. Wat is dat een imposant ding! Hierna zijn we naar een viskwekerij gegaan om te lunchen en te zien hoe hier vis wordt gekweekt. Enorm leuk om te zien hoe aanstekelijk enthousiast deze ondernemer kan vertellen over zijn eigen bedrijf. Ik zou er bijna een carriereswitch door overwegen...

Aan het eind van de middag zijn Johanna en ik, gezamenlijk met een Kroatische burgemeester, weer vertrokken naar Brussel zodat ik in de avond weer lekker thuis was in ´Deux Tours´ (Onze benaming van het huis, een verwijzing naar de straat waar we wonen)

Ondertussen stroomt ons huis ook weer lekker vol met nieuwe bewoners, dus de gezamenlijke keuken zit vrijwel iedere avond weer vol. Gelukkig kunnen we het over het algemeen goed met elkaar vinden. Gisteren hebben we na het eten nog een drankje gedaan en muziek gedraaid. Blijkbaar heb ik aan mijn Duitse huisgenoot een medestander in mijn muziekvoorkeur, dus de rest kon heerlijk meegenieten van de welbekende ´Tanzmetal´ van Rammstein

Wat ook wel leuk is om te vermelden: Er zit een muziekschool in het blok achter mijn kamer, dus terwijl ik deze blog aan het schrijven was kon ik genieten van een vrolijk spel van fluit- en pianomuziek. Er zijn ergere dingen in het leven

Rest mij nog iedereen een goede week te wensen en vooral een hele fijne kermis voor iedereen die gaat. Ik sla dit jaar even over maar volgend jaar ben ik er waarschijnlijk gewoon weer bij!

Eerste week stage

Deze week kon het echte werk dan eindelijk beginnen dus maandagochtend stond ik om 08:30 uur klaar bij een tankstation vlakbij Brussel om mee te kunnen rijden naar het Provinciehuis in Middelburg. In de auto heb ik vervolgens kennis gemaakt met Johanna, die mij gaat begeleiden gedurende mijn tijd in Brussel. Op het provinciehuis heb ik vervolgens kennis gemaakt met mijn tweede begeleidster, Maria. Zij gaat mij de komende periode begeleiden bij alle juridische zaken tijdens mijn werk. In Middelburg kon ik ook mijn laptop en telefoon in ontvangst nemen (nadat ik de hele mikmak aan beveiligingsstappen door had genomen en mijn email eindelijk was geïnstalleerd). Gelijk een rondleiding gehad door het provinciehuis en de afdeling Fysieke Leefomgeving. Het provinciehuis van Zeeland is gehuisvest in de oude abdij en bestaat uit allerlei aaneengeschakelde, oude gebouwen. Een groot doolhof maar een prachtig monument. De voorbereidingen voor Monumentendag waren dan ook in volle gang, dus mochten mensen nog tijd over hebben en in de buurt zijn... Tussentijds zijn Johanna en ik naar Dishoek gereden voor een bespreking in het hotel waar wij volgende week een grote Europese delegatie zullen ontvangen voor een tweedaagse meeting over klimaat, energietransitie en zeespiegelstijging.

De rest van de week heb ik in Brussel gewerkt op het HNP. Hier zijn wij verder gegaan met de voorbereidingen van de Europese week of regions, de vergadering van de ENVE-commissie (commissie die binnen het comité van de regio´s verantwoordelijk is voor milieu, klimaatverandering en energie) en ons evenement in Zeeland volgende week. Dit betekent een hoop vergaderen, mailen, uitzoeken en nog eens vergaderen. Tussendoor heb ik ook de benodigde wetgeving doorgenomen voor mijn werk op het provinciehuis.

Maar het was niet alleen kantoorwerk. Johanna gooide me meteen in het diepe, want dinsdagavond mocht ik haar vertegenwoordigen op de Permanente Vertegenwoordiging van Catalonië voor de viering van ´Diada Nacional de Catalunya´ oftewel ´nationale dag van Catalonië´, waar een expositie werd geopend over Catalonië in de EU 1980 - 2022. Ook waren er verschillende sprekers, waaronder de Catalaanse oud-premier Puigdemont. Dit was mijn eerste echte netwerkbijeenkomst in Brussel, waar ik allerlei mensen heb ontmoet en wij gezamenlijk hebben genoten van typische Spaanse lekkernijen als paella, tortilla en cava. Heel leuk en bijzonder om mee te maken.

Ondertussen heb ik ook kennis gemaakt met mijn andere huisgenoten. Het is een bont gezelschap van mensen uit Spanje, België, Chili, Egypte en dus ook Nederland (Dat zal nog wat worden met het WK Voetbal en de Formule 1) maar het is een super gezellige groep, We hebben al verschillende keren samen gegeten, gedronken, spelletjes gespeeld en ook de keuken schoongemaakt (Er lagen boodschappen die nog van voor de oorlog leken te zijn).

Al met al een goede eerste week. Vandaag een vrij rustige dag. Voorbereidingen voor de digitale terugkomdag van de HvA aan het eind van de middag en straks maar weer even boodschappen doen (kost je een rib uit je lijf, ook hier...) Mocht ik nieuws hebben, dan zijn jullie de eerste die het horen.

Au revoir!

Deel van de expositie

Provinciehuis (Abdij)

Speech van Puigdemont

Op naar Brussel!

Vandaag was het zover: Mijn tijd in Brussel is begonnen! Helaas met de nodige vertraging vanwege de staking van het NS-personeel, but I'm finally on my way! (Dankzij lieve ouders die mij even naar A'dam wilden brengen) Gelukkig reed de Thalys nog wel en zo ben ik na twee uur reizen alsnog in Brussel aangekomen.

Nadat ik mijn spullen heb uitgepakt, de kamer heb geïnspecteerd, het huurcontract heb getekend en de nodige boodschappen had gedaan, ben ik een rondje in de buurt gaan lopen en dan is Brussel toch best een leuke stad. Als je even tussen de vuilniszakken, deelstepjes en -scooters heen kijkt kom je een hoop moois tegen. Leuke pleintjes, parkjes en een verscheidenheid aan diplomatieke afdelingen van allerlei Europese landen.

Ondertussen begon ik aardig honger te krijgen van zo'n dag dus ben ik lekker gaan eten, althans, dat probeerde ik. Toen ik toch nog even naar binnen ging voor een blikje Cola bleek bij terugkomst mijn eten verdwenen en de moeder van het gezin naast mij zou er net een hap van gaan nemen. Toen ze in de gaten kreeg dat dit toch niet helemaal mijn bedoeling was kreeg ik na een hoop excuses mijn eten terug, waarna mijn maaltijd na een lange dag toch echt kon beginnen.

Al met al een bijzondere dag. Het zal me hier benieuwen. Ik hoef me in ieder geval niet te vervelen.